สัจธรรมแห่งชีวิต….

        บทความงวดนี้…อยากให้คนหนุ่ม คนสาว เข้ามาอ่านกันมากๆ ส่วนคนกลางคน คนแก่ ได้เข้ามาอ่านก็จะได้ฝึก…”ทำใจ”

        เหตุผลคือ…จะได้เข้าใจคนแก่ที่เป็นพ่อ แม่ และญาติผู้ใหญ่ กับ จะได้เตรียมตัวแก่

        พออายุเพิ่มมากขึ้น เริ่มรู้พิษสงของความชรามากยิ่งขึ้น จิตใจเริ่มแปรปรวนในครั้งแรก พอปรับตัวได้ว่า…”แก่แน่แล้ว” ก็เริ่มปลง

        ยอมรับความชราของสังขาร ค่าเฉื่อยช้าของสังขาร เรี่ยวแรงที่ลดลง นี่คือความจริง

        แต่…จิตไม่ได้แก่ตามสังขาร จิตจึงช่วยให้เราเข้มแข็ง มีสติคอยเตือนว่า…อย่าล้ม…อย่าลืม…และอย่าโกรธให้ง่ายนัก

        มีอุเบกขาแยะๆ ปล่อยวางให้มาก…อย่ายึดมั่นถือมั่น…เรื่องในอดีต…เพราะมันผ่านไปแล้ว บริบทต่างๆ สิ่งแวดล้อมต่างๆ เปลี่ยนไปแล้ว

        ถึงวันนี้…คนที่รู้จักรุ่น 100 ปี แทบไม่เหลือแล้ว

        รุ่น 90 ปี  เหลือน้อยเต็มที   รุ่น 80 ปี พอมีอยู่บ้างเล็กน้อย

        เพื่อนรุ่น 70 ปี ก็ลาโรงไปก่อนเวลาแล้วมากมาย      ค่อยๆทยอยกลับบ้านเก่าไปเรื่อยๆ

        หมดไปเป็นรุ่นๆ เหมือนใบไม้ร่วงหล่นลงกองอยู่โคนต้น  เดี๋ยวคนโน้นป่วย เดี๋ยวคนนั้นตาย ได้ข่าวทุกวัน  ไปงานศพกันทุกเดือน

        สุดท้าย…วันหนึ่งก็คงมาถึงเราแน่ๆ  ไม่มีใครหนีพ้น

        แต่ก่อนจะถึงวันนั้น เรามาโยนความทุกข์ ความเศร้าหมองทิ้งไปจากใจเสียให้หมด เพื่อจิตสุดท้ายก่อนตายจะได้ไม่เศร้าหมอง จะมีสุคติเป็นที่ไป

         ความทุกข์โศกอย่าให้เหลือในใจ เราไม่ต้องการมัน

         จงใช้ชีวิตให้มีความสุข ความเบิกบาน ในท่ามกลางความเจ็บไข้ได้ป่วยทุกๆนาทีที่ยังมีลมหายใจอยู่  อีกไม่กี่วันก็จะตายกันแล้ว กลัวอะไรกับปัญหา

         ตาฝ้าฟางเรอะ ไม่เป็นไร ใช้มือคลำเอา…หูตึงเรอะ เป็นธรรมดา เร่งเสียงขึ้นอีกหน่อย…ฟันหักเรอะ ช่างหัวมัน ปั่นกินก็ได้… ปวดเข่า ก็ทนเอา ใช้ไม้เท้าค้ำก็ได้… หลงลืม ก็เป็นเรื่องปกติ  อีกสักพักก็นึกได้ ถัานึกไม่ได้ก็ช่างมัน อย่าไปกังวล…หัวล้านก็ช่างมัน หมดภาระ ประหยัดดี …กลางคืนนอนไม่หลับ นอนกลางวันแทนก็ได้

         พยายามมองโลกในแง่ดีไว้ตลอดเวลา อย่าคิดขัดแย้งในความเสื่อมของสังขารซึ่งเป็นเหตุให้กังวลยึดติด คิดว่าความเสื่อมถอยเป็นธรรมดาของร่างกาย ต้องปล่อยให้มันเป็นไปตามธรรมชาติ อะไรรักษาไว้ไม่ได้ก็ปล่อยมันไปไม่ยึดติด ปลดภาระในกายนอกกายให้หมด

          ถ้าทำได้ กายจะเบา ใจก็เบา คิดว่าความตายเป็นเรื่องธรรมดา ไม่ต้องกลัวตาย ยิ้มได้เมื่อความตายมาถึง

          ทำได้เช่นนี้มีสุคติภูมิเป็นที่ไปแน่นอน…ทุกอย่างมีมุมมองให้สบายใจเสมอ

ทำใจให้เข้มแข็ง อย่ายอมแพ้ ยิ้มเข้าไว้ สู้ สู้ นะครับ

          (ไม่แก่…คิดแบบนี้…ไม่เป็น)

……………………………………………………