ช่วงเวลาแห่งปี 2567 เดินทางมาจนถึงเดือนที่ 10 ของปีแล้ว ผมขอเชิญแฟนๆมาคุยถึงเรื่องของ…”ตัวเรา” ในทางพุทธศาสนาสักหน่อย เพื่อให้รู้ว่าเรามีชีวิตอยู่ทุกลมหายใจ เรามีอะไรมากำกับชีวิตเรา
ในทางพุทธของพวกเราชาวไทย…มีคำสอนขององค์พระสัมมาสัมพุทธเจ้า ว่าด้วยเรื่อง “ทิฎฐิ” ว่าเกิดจากความเชื่อ…แนวคิด…ทฤษฎี…ความเห็น…และค่านิยมต่างๆ…ทิฏฐิ จึงเป็นตัวกำหนดพฤติกรรมทั่วๆไปของบุคคล…เมื่อเชื่อเมื่อเห็นหรือนิยมอย่างไร ก็คิด พูดจา แสดงออกต่างๆไปตามความเชื่อนั้น…
ถ้าเป็น…“มิจฉาทิฏฐิ” การดำริ พูดจา กระทำการต่างๆ ก็ไปทางที่ผิดเป็นมิจฉาฯไปด้วย
แต่ถ้าเป็น… “สัมมาทิฏฐิ” การดำริ การพูดจา กระทำการต่างๆ ก็ไปทางที่ถูกต้อง เป็นสัมมาฯไปด้วย
ดังนั้น…คนเราจึงต่างกันไป เพราะ ทิฏฐิ ของคนไปผูกกับสภาพแวดล้อม สภาพสังคม การเรียนรู้ และประสบการณ์ ค่านิยมที่บุคคลนั้นยึดถือไว้
ถ้าเราเข้าใจมนุษย์แบบนี้…เราก็จะอยู่ร่วมกับมนุษย์ด้วยกันได้ อย่างสุขสบายใจ…”กรรมใคร กรรมมัน”…เขาก็คือ “เขา”เราก็คือ “เรา”
กรรม คือ การกระทำที่ประกอบด้วยเจตนา ดีก็ตาม ชั่วก็ตาม กรรมมาจำแนก ทางที่กระทำกรรม หรือทางแสดงออกของกรรม แบ่งเป็น 3 ทาง
1.กายกรรม กรรมทำด้วยกาย เป็นกระทำดี 3 ได้แก่ไม่ฆ่าสัตว์ ไม่ลักทรัพย์ ไม่ประพฤติผิดในกาม ถ้ากระทำชั่วก็ 3 อย่างที่ตรงข้ามกัน
2.วจีกรรม กรรมทำด้วยวาจา แยกเป็นกระทำดี 4 คือไม่พูดโกหก ไม่พูดส่อเสียด ไม่พูดคำหยาบ ไม่พูดเพ้อเจ้อ กระทำชั่ว 4 ก็คือทำตรงกันข้าม
3.มโนกรรม กระทำด้วยใจ คือคิดด้วยใจ แยกเป็นคิดดี 3 คือไม่โลภ ไม่อยากได้ของเขา ไม่พยาบาทปองร้าย มีความเห็นถูกต้อง ก็สัมมาทิฏฐิ คิดชั่ว 3 ก็คือคิดตรงข้าม
เมื่อจำแนกทางการกระทำเป็น 3 ทาง คือ กาย วาจา ใจ แต่ละอย่างที่แยกทำดีเป็นกุศล และแต่ละอย่างที่ทำชั่วเป็น อกุศล ก็จะมีกรรมรวม 6 อย่างคือดี 3 ชั่ว 3
ฝึกกันนะครับ…ทำเองได้กุศลเอง… “เชื่อหัวไอ้เรืองเถอะ!”…เกษียณปีนี้ ถ้ายังไม่เคยฝึก ก็เอาเลยนะครับพี่น้อง…สะสมบุญกันไว้…
ความคิด…หรือใจคนเราเร็วมาก มันเป็นการสะสม แล้วแสดงออกทางกาย วาจา ตามความเคยชิน ที่เรียกว่าเป็น… “นิสัย”
ดังนั้น…นิสัยคนเราจึงต่างกัน แต่ก็คล้ายกันได้ คนที่นิสัยคล้ายกันจึงคบหาสมาคมกัน ก็ด้วยเหตุนี้…
คนเราถ้าได้ฝึก “สติ” ให้รู้เท่าทันความคิด ก็จะเกิดปัญญา รู้ว่าอะไรเป็นมิจฉาทิฏฐิ อะไรเป็น สัมมาทิฏฐิ…ฝึกสติ ฝึกได้นะครับพี่น้อง…
ตอนเป็นวัยรุ่น…ก็อวดรู้ทุกเรื่อง…ใครสอน ใครแนะนำ ก็บอกว่า…รู้แล้ว
พอมาถึงตอนกลางคน…ก็ชักสงสัยไอ้ที่ว่ารู้น่ะรู้จริงหรือเปล่า ? และพอมาถึงแก่ตัว…คราวนี้…เชื่อทุกอย่างว่าเวรกรรมมีจริงโว้ย…!
สรุปว่า 3 วัยของมนุษย์คือ… “วัยเด็ก” รู้ทุกอย่าง … “วัยกลางคน” สงสัยทุกอย่าง … “วัยแก่” เชื่อทุกอย่าง…?
คนรักทักษิณก็รักกันหัวปักหัวปำ
คนที่เกลียดทักษิณ ก็เกลียดอย่างหัวปักหัวปำเช่นกัน…เนื่องมาจาก… “ทิฏฐิ” นั่นเอง
มันมาจบแบบนี้ได้อย่างไรกันครับ
นี่ก็คือ…นิสัยคนเขียนอย่างหนึ่งเหมือนกัน !
—————————–
