งวดนี้… “ทวนลม” ถือว่าอยู่ในช่วงแห่งการเศร้าโศกเสียใจของชาวไทยเราทั้งประเทศ “ทวนลม” จะเขียนอะไรที่เพิ่มความสะเทือนใจให้แฟนๆอ่านอีก ก็คงจะไม่ดี
พสกนิกรชาวไทยเราสูญเสียแม่ของแผ่นดินไปเมื่อ 24 ตุลาคม 2568 สำนักพระราชวังประกาศว่า…
“สมเด็จพระนางเจ้าสิริกิติ์ พระบรมราชินีนาถ พระบรมราชชนนีพันปีหลวง” ทรงประชวรด้วยภาวะติดเชื้อในกระแสโลหิต ตั้งแต่วันที่ 17 ตุลาคม พ.ศ. 2568 แม้คณะแพทย์จะถวายการรักษาอย่างสุดความสามารถ แต่พระอาการประชวรทรุดหนักลงตามลำดับ และเสด็จสวรรคตเมื่อ เวลา 21.21 นาฬิกา ของวันที่ 24 ตุลาคม 2568.
รุ่งเช้าของวันที่ 25 ตุลาคม…ชาวไทยทั้งประเทศก็ทราบข่าวกัน
นับแต่ที่ทราบข่าว…’สีดำ’ ก็ครอบงำไปทั่วทั้งประเทศ
ผมตื่นสายในเช้าวันที่ 25 นั้น ตอนที่ยังไม่ทราบข่าว เปิดทีวี ไทยพีบีเอส ผมนึกว่าทีวีผมเสีย เพราะสีไม่สดใสสมกับเป็นระบบ HD
ถามคนในบ้านว่า… “ทีวี เสียอีกแล้วเหรอ ?”
จึงได้คำตอบว่า…”สิ้นแม่แล้ว !”
เปิดทีวีไปช่องไหน ก็เป็นเหมือนกันหมดคือสีทีวีออกโทนสีดำ
เห็นพี่น้องเพื่อนร่วมชาติ ที่นักข่าวไปสัมภาษณ์…ต่างก็พูดด้วยน้ำเสียงสะอึกสะอื้น ทำเอาผมพลอยจะร้องไห้ไปด้วย
ความชรา ความตาย เป็นสัจธรรม เป็นเรื่องที่เราทุกคนพึงสังวรระวังกันไว้ แต่ถึงแม้นเราจะเชื่อตามคำสอนของพระศาสดาชาวพุทธเรา พอถึงเวลาแห่งการพลัดพราก การจากกันโดยไม่สมัครใจ หรือการแยกจากบุคคลหรือสถานที่ที่เคยผูกพันกัน ความรู้สึกโศกเศร้าเสียใจจากการต้องแยกจากกัน ก็บังเกิดเป็นธรรมดา
ถึงจะทำใจเอาไว้แล้วว่า…สักวันหนึ่งเราก็ต้องเจอกับเหตุการณ์เช่นนี้
เวลาจากนี้ต่อไป เมื่อเราสิ้น ‘แม่ของแผ่นดิน’ ไปแล้ว…สิ้น ‘พ่อของแผ่นดิน’ ไปแล้ว เราจะดำเนินชีวิตต่อไปอย่างไร ? เป็นเรื่องที่เราต้องพึงสังวรระวัง เพราะครั้งที่ ทั้งพ่อ และ แม่ยังอยู่ เมื่อเกิดวิกฤตของบ้านเมือง พ่อและแม่ก็ออกมาตักเตือน มาชี้แนะ มาคอยอบรมสั่งสอน
เมื่อ ‘พ่อและแม่ของแผ่นดิน’ ออกมาพูด ลูกๆก็ฟัง ความขัดแย้งหนัก ก็เบาทุเลาลง
ยิ่งในสังคมวันนี้…วันที่คนมีอำนาจวาสนา มีตำแหน่งทางการเมืองขาด… “หิริโอตตัปปะ” กันมากขึ้น เรายิ่งต้องช่วยกันประคับประคอง ดูแลสังคมให้มากขึ้น
ณ วันนี้ ต้องเตือนตนเองให้มากขึ้น ให้อยู่ในศีลในธรรมมากขึ้น น้อมนำพระราชดำรัสเก่าๆเอามาเป็นเครื่องเตือนใจให้บ่อยขึ้น เพื่อไม่ให้เผลอไปทำชั่วทำเลว
พระมหากรุณาธิคุณอันล้นพ้น ที่ทั้ง ‘พ่อและแม่’ ของแผ่นดินท่านทรงทำเอาไว้ให้มากเหลือเกิน มากพอที่เราจะไปหยิบยกเอามาเป็นตัวอย่างนำทางเราให้ไปสู่การกระทำที่ดีงามทั้งสิ้น
ในวาระสุดท้ายนี้…ขอน้อมเกล้า น้อมกระหม่อม ส่งพระองค์ท่าน สู่สวรรคาลัย ในทิพยสถานวิมานแมน ด้วยเกล้าด้วยกระหม่อม ขอเดชะ.
……………………………………………
