ตอน : หนีน้ำท่วม ทุกครั้งที่มีพายุดีเปรสชั่นพัดผ่านเข้าสู่ประเทศไทยทางภาคเหนือหลังจากพายุไต้ฝุ่นจากทะเลจีนใต้ที่ขึ้นฝั่งเวียดนามทางอ่าวตังเกี๋ยอ่อนกำลังลงไป ชาวไทยในภาคเหนือ ภาคกลางและเผื่อแผ่ส่วนบุญไปทางภาคอีสาน  ต้องมีอาการหนาวๆ ร้อนๆ ระแวงอุทกภัยภายหลังดีเปรสชั่นหรือพายุโซนร้อนลูกนั้นๆและส่วนใหญ่จะไม่ผิดหวัง  เพราะต้องประสบภาวะอุทกภัยเสมอมา ยิ่งมีไต้ฝุ่นแวะไปเยี่ยมเยียนและทำลายอาคารบ้านเรือนชาวเวียดนามหลายๆลูกในปี ใด ประเทศไทยมักจะไม่ค่อยพลาดโอกาสที่จะต้องผจญอุทกภัยจนอ่วมอรไทในปีนั้น ยิ่งบางปีเขื่อนใหญ่ๆต้องปล่อยน้ำทิ้งอย่างถล่มทลาย  โดยอ้างว่ากลัวเขื่อนพัง        แต่เศรษฐกิจบ้านเมืองกลับพังพินาศมากที่สุดในมหาอุทกภัยครั้งนั้น ระบบโทรมาตร ที่ในหลวงรัชกาลที่ 9 พระราชทานให้ชาวไทยพ้นอุทกภัย ไม่มีใครกล่าวถึง และย่อหย่อนในการปฏิบัติ  ผู้รับกรรมจึงกลายเป็นประชากรตาดำๆ ที่ในหลวง รัชกาลที่ 9 ทรงห่วงใยและทรงค้นคว้าหาวิธีการป้องกันอุทกภัยและกลวิธีในการหลีกเลี่ยงอุทกภัยมาพระราชทานให้ ทั้งยังเป็นการรักษาความปลอดภัย ให้บรรดาเขื่อนทั้งปวงบนแผ่นดินของพระองค์จะได้ไม่ต้องเสี่ยงภัยรับภาระน้ำล้นเขื่อนจนเขื่อนอาจจะพัง การป้องกันอุทกภัยที่ปลายเหตุด้วยการสร้างกำแพงริมแม่น้ำเพื่อป้องกันน้ำท่วมเขตเทศบาล...

เข้าสู่ฤดูหนาวแล้วนะคะ ในช่วงฤดูหนาวอาจทำให้หลายท่านป่วยเป็นไข้หวัด ไข้หวัดใหญ่ แต่สำหรับบางคนที่เป็นโรคภูมิแพ้ เมื่อเจออากาศเย็นๆ คงทำให้มีอาการมีแพ้มากขึ้น เช่น จาม น้ำมูกไหล หรือบางคนที่เป็นโรคหอบหืด โรคปอดเรื้อรังอยู่ก่อนแล้ว ก็อาจมีอาการหอบมากขึ้นได้ โดยเฉพาะยิ่งถ้าติดไข้หวัดหรือไข้หวัดใหญ่ร่วมด้วย คงแย่แน่เลย เพราะฉะนั้น การดูแลสุขภาพเป็นสิ่งสำคัญมาก เพราะถ้าสุขภาพดีจะลดโอกาสการเจ็บป่วยลง ลองปฏิบัติตาม 8 วิธี ในการดูแลสุขภาพ เพื่อรับมือกับช่วงหน้าหนาวกัน 1. ดูแลรักษาสุขภาพให้แข็งแรงอยู่เสมอ โดยการรับประทานอาหารที่มีประโยชน์ครบ 5 หมู่ ดื่มน้ำมาก ๆ ออกกำลังกายสม่ำเสมอและนอนหลับพักผ่อนให้เพียงพอ 2. หลีกเลี่ยงการอยู่ใกล้ชิดกับผู้ที่ป่วยเป็นไข้หวัด หรือไข้หวัดใหญ่ และไม่ควรใช้ของ ร่วมกัน...

นับจากวันนี้ไปก็เหลืออีก 30 วัน เราก็จะได้ร่วมกันฉลอง… “ส่งท้ายปีเก่า…ต้อนรับปีใหม่”กันแล้ว น่าดีใจนะครับที่เรายังมีอายุอยู่มาได้อีก 1 ปี ถึงมันจะทุลักทุเลบ้าง อย่างไรเสียก็คงอยู่รอดจนถึง 365 วัน ของปี 2568       คนเราที่เจอกันไม่ใช่เรื่อง "บังเอิญ" อยู่ที่ "บุญ" ที่เคยร่วมทำกันมา……เมื่อมีวาสนา ไม่ต้องเรียกร้อง ถึงเวลาก็มาเจอกัน…เมื่อสิ้นวาสนา... ก็ต้องจากกันไป...รั้งอย่างไรก็ไม่อยู่ ดังนั้น..... ในตอนที่เรา...ยังไม่จากกัน...

ใจจริงก็ไม่อยากจะไปเขียนอะไรที่ติฉินนินทาพรรคการเมือง…นักการเมือง…ผู้บริหารประเทศชาติเขาหรอก เพราะกลัวเจอหน้ากันแล้วเขาย้อนเอาว่า… “แน่จริงก็มาบริหารประเทศเองสิวะ”         ยิ่งบรรดาข้าราชการแล้ว…กลัวจริงๆเลย กลัวยิ่งกว่านักการเมืองเสียอีก เพราะนักการเมืองมาแล้วก็ไป ถ้าทำไม่ดี บางครั้งก็อยู่ได้สมัยเดียว หรืออาจจะอยู่ไม่ครบ 4 ปีเสียด้วยซ้ำ แต่…ถ้าเป็นข้าราชการ…คนพวกนี้บางคนอยู่กัน เจอกันเป็น 10 ปี 20 ปีเลย แถมมีอำนาจทางกฎหมายอยู่ในมือ มีพวกพ้องเกี่ยวพันกันหลายกลุ่ม หลายกระทรวง จะกลั่นแกล้งเราทั้งทางตรง ทางอ้อมก็ย่อมได้ …ไหนๆก็จะสิ้นปีแล้ว งวดนี้เอาซะหน่อยพอหอมปากหอมคอละกัน !         ผมว่าปี…2568...