คำสั่งศาลรัฐธรรมนูญให้หยุดปฏิบัติหน้าที่นายกรัฐมนตรีนั้น อาจเกิดจากการเรียกร้องเรื่องคุณสมบัติ ความชอบด้วยกฎหมาย การใช้อำนาจในทางมิชอบ ความโปร่งใส่ในการปฏิบัติหน้าที่ ที่มีผลกระทบโดยตรงต่อเสถียรภาพของรัฐบาลและประเทศชาติ เช่น การเข้าเป็นหุ้นส่วนหรือองค์กรที่ดำเนินธุรกิจที่มุ่งหากำไรมาแบ่งปันกันหรือเป็นลูกจ้างของบุคคลนิติบุคคลนั้น การทุจริตการเลือกตั้ง การก้าวก่ายแทรกแซงการแต่งตั้งโยกย้ายข้าราชการเพื่อผลประโยชน์ การดำรงตำแหน่งนายกรัฐมนตรีครบวาระแล้ว การไม่มีความซื่อสัตย์สุจริตเป็นที่ประจักษ์ การมีพฤติกรรมฝ่าฝืนปฏิบัติมาตรฐานทางจริยธรรม หรือการกบฏต่อประเทศชาติสมคบคิดกับชาติศัตรู เป็นต้น การดำรงตำแหน่งนายกรัฐมนตรีถือว่าเป็นบุคคลสำคัญที่สุดของประเทศชาติ ซึ่งนายกรัฐมนตรีในยุคปัจจุบันส่วนมากเกิดจากอำนาจในการแบ่งปันผลประโยชน์ทางการเมืองและผลประโยชน์อื่นๆ มีการต่อรองและเกลี่ยผลประโยชน์กันอย่างลงตัว ทำให้นายกรัฐมนตรีในยุคปัจจุบันพอเข้ามาดำรงตำแหน่งนายกรัฐมนตรีมักจะมีพฤติกรรมส่อไปในทางทุจริตหรือประพฤติมิชอบ หาช่องทางเพื่อไขว่คว้าผลประโยชน์จากงบประมาณแผ่นดินให้มากที่สุด ซึ่งต่างจากนายกรัฐมนตรีในสมัยอดีตจะมีจิตใจรักชาติบ้านเมือง มีความทุมเทต่อการบริหารประเทศชาติมากกว่าผลประโยชน์ส่วนตัวหรือธุรกิจส่วนตัว พฤติกรรมเหล่านี้จึงเป็นที่มาของคำสั่งศาลรัฐธรรมนูญให้หยุดปฏิบัติหน้าที่นายกรัฐมนตรีชั่วคราว มีสาระสำคัญดังนี้ ประวัติความเป็นมาของนายกรัฐมนตรีที่ถูกศาลรัฐธรรมนูญมีคำสั่งให้หยุดปฏิบัติหน้าที่ มีดังนี้...

แผนที่ 1:50,000 กับแผนที่ 1:200,000 นั้น มีความเป็นมาต่างกันและเป็นแผนที่ที่เกิดขึ้นคนละยุคสมัยกัน โดยแผนที่ทั้งสองฉบับเป็นข้อพิพาทระหว่างประเทศไทยกับประเทศกัมพูชามาอย่างยาวนาน โดยเฉพาะคดีเขาพระวิหาร ทำให้ประเทศกัมพูชาเป็นฝ่ายชนะโดยอาศัยข้ออ้างตามแผนที่ 1:200,000 ทำให้ประเทศกัมพูชาเกิดความโลภปรารถนาจะได้แผ่นดินไทยในเขตพื้นที่อื่นๆ อีก โดยอาศัยข้ออ้างตามแผนที่ 1:200,000 ยื่นต่อศาลโลกเช่นเดิม ซึ่งหากประเทศไทยยินยอมให้ใช้แผนที่ 1:200,000 ต่อไปก็จะทำให้ประเทศไทยเสียดินแดนต่อไปเรื่อยๆ อย่างไม่มีที่สิ้นสุด ประกอบกับหากนักการเมืองอาศัยเป็นเครื่องมือต่อรองทางธุรกิจส่วนตัวด้วยแล้วก็จะทำให้ประเทศเสียดินแดนได้ง่ายและรวดเร็วมากขึ้น (ขายชาติ, กบฏ) ซึ่งแผนที่ 1:50,000...